. . . een vergeten jaarclub . . .               

Korte historie van de jaarclub Oinochoèma

Geconstitueerd als één van de Jaarclubs 1959 van het Leidsch Studenten Corps tijdens het 'clubkonkelen' en geïnaugureerd na de bekende alcoholische koets-en-voettocht Leiden-Katwijk-Noordwijk v.v. in november 1959. Eén zwaarlijvig lid, broer van bekend topwijnproever, raakt reeds op het strand bewusteloos, en is ondanks felle slagen in het paffig geworden gelaat niet meer bij positieven te brengen. Hij wordt met vereende krachten op de schouders naar de kilometers verder gereedstaande koets gedragen en zo naar sociëteit Minerva vervoerd. 48 jaar later blijkt hij eigenaar van kapitaal Spa-resort in Canada . . .

<< Katwijk aan Zee, 1 april 1960, 's morgens in de vroegte met een fles wijn aan het strand, v.l.n.r. Peter van Helsdingen, Huib van der Waal, Hans van Dijk, Chris Staalman, Ruud van Poelje, Piotr Israëls.


Aansluitend toegang tot de Zaal middels omlullen van tweedejaars en tonen van vieze plaatjes, gekocht in de Haarlemmerstraat. Daarna veelvuldig het Jaarlied "Ik wil het leren nú . . . " aangeheven.*)
In de eerste maanden na de brand in de nacht van 2 op 3 december 1959 worden diverse clubleden nog regelmatig in het provisorisch herstelde sociëteitsgebouw aan de Breestraat waargenomen, waarbij het lid met dubbele franse naam en imponerende neus zelfs enige bekendheid geniet. Daarna afzakken tot 'sterflatniveau', met onderlinge lunches, eitjes bakken en sapjes drinken, geheel anders dan de gekozen clubnaam Oinochoèma, in de betekenis van wijnschenkfeest, zou doen vermoeden. Een zekere opwekking gaat nog uit van het lustrum 1960 met o.a. de Njord roeiwedstrijden op de Zijl, waarbij één van de clubleden als boeg in de lichte vier beslag wist te leggen op een fraai zilveren bekertje, doch daarna wordt het allengs stiller. Jolijt wordt door de clubleden niet meer op HME gebruikt.
Sic transit gloria mundi . . .

Lustrum 1960, Buitendag, Piet Paaltjenspad achter het oude AZL (thans LUMC), Eleonora L. Regter met haar latere echtgenoot Chris R. Staalman.    >>

In de volgende jaren doen de meeste clubleden wèl wat van hen als academisch student mag worden verwacht, namelijk afstuderen. Men brengt het tot eerbare professies als hoogleraar, advocaat, chirurg, notaris. Bij Reünistendiners en Lustra blijven de meesten echter in toenemende mate thuis, en blijken ongevoelig voor telefonische oproep tot activiteit in dezen. Uiteindelijk blijft slechts één lid over, dat door de leden van één van de andere wèl trouw gebleven jaarclubs telkenjare gastvrij aan hun tafel wordt genood.

Lustrumroeiwedstrijden 1960 op de Zijl.
Roeiers (Martijn van Empel, Han Moerman, Bart Peek, Chris Staalman) en stuurman (Henk Lie Kong Ing) van de Lichte Vier, na hun overwinning met hunne dames in Collation vereend in de na de brand van 2/3 december 1959 tijdelijk herstelde Sociëteit Minerva

"Blik" !

* * *

Hier ziet men tot zijn groot ontstellen de Phant zijn rijgcorset afpellen. Hij toont een ademloos publiek de kracht van zijn gebronsd physiek als lusteloos zijn spieren zwellen. Een climax hier ontbreekt nog net. Hij leeft slechts naar de junglewet, wanneer hij aan zijn Kaapse schone discreet de prachtvijg kan vertonen gedeponeerd op 't lustrumbed. Gij die dit leest wilt wel bedenken, dat bodybuilding enkel past in Breestraat's ruime turnpalast, hoe schoon de kamersport mag heten. (Lustrumnummer Virtus Concordia Fides 1960)

* * *

                                                                                                    

Clubwebmaster